- edeb
- (A.)[ بدا ]1. terbiye.2. utanma duygusu.3. edebiyat.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
EDEB — Flugplatz Bad Langensalza … Deutsch Wikipedia
EDEB-AMUZ — Edeb öğreten … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EDEB — Terbiye. Kavlen, fiilen insanlara lütuf ile muamele etmek. Güzel ahlâk. Usluluk. Hayâ. * Ist: Sünnet i Resul e (A.S.M.) uygun hareket etmek. * Utanılacak şeylerden insanı koruyan meleke; kuvve i râsiha i nefsiye. * Edebiyat ve ondan bahseden ilim … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
edeb — iyi terbiye; naziklik; usluluk … Hukuk Sözlüğü
LİSAN-I EDEB — Edeb ve edebiyât dili, lisânı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EDEB-İ KELÂM — Söz güzelliği, söz zarifliği. * Edb: İfade arasında bayağı ve çirkin tabirlerin bulunmaması. İfadenin güzel oluşu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EDEB-İ MUÂŞERET — (Bak: Âdâb ı muaşeret … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DE'B-İ EDEB — Edebî usul, kaide. Edeb kaidesi. Edebiyat âdeti, şekli, tarzı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MAHZ-I EDEB — Edebin ta kendisi. Sırf terbiye ve edeb … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BÎ-EDEB — Edebsiz. Terbiyesiz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük